Bedradingsmethoden: van draaiing tot solderen

Het artikel beschrijft de verschillende methoden voor het verbinden van draden tijdens het bedraden.

Het bedradingsapparaat vereist een betrouwbare verbinding van draden. In de jaren zestig en zeventig van de twintigste eeuw, tijdens de bouw van de "Chroesjtsjov" -huizen, werd de bedrading, puur om economische redenen, uitgevoerd door een aluminiumdraad.

Alle verbindingen in deze bedrading werden gemaakt door de methode van draaien, die werden geïsoleerd met zwarte textieltape, en konden tien of meer jaar meegaan zonder onderhoud of preventie. Natuurlijk, als het draaien volgens alle regels werd uitgevoerd. Daarom beweren oude elektriciens dat er gewoon geen betrouwbaardere draaiing is, geen verbinding.

Gedeeltelijk hebben ze gelijk. In die tijd was er geen andere manier, en het was niet nodig, omdat de appartementen nog niet zo veel elektrische en elektronische apparatuur hadden als nu. De kracht van de toenmalige koelkasten, wasmachines, strijkijzers en waterkokers was veel lager dan die van moderne. En niet allemaal hadden ze koelkasten, televisies en wasmachines.

En elektriciteitsverbruikers houden van airconditioners, computers, thuisbioscopen in appartementen werden helemaal niet gebruikt. Dan zijn ze gewoon nog niet uitgevonden. Daarom was het mogelijk om bedrading met aluminiumdraden uit te voeren, en draadverbinding met behulp van wendingen.

Moderne bedradingsvereisten

In moderne omstandigheden wordt bedrading meestal uitgevoerd door koperdraden, waarmee u de belasting van bijna elke stroom kunt aansluiten. Verschillende methoden worden nu gebruikt om de draden te verbinden. Dit is vastgelegd in de regels van elektrische installaties (PUE). Letterlijk zeggen ze: citaat.

PUE: p2.1.21. Het aansluiten, aftakken en afsluiten van geleiders van draden en kabels moet worden uitgevoerd door krimpen, lassen, solderen of klemmen (schroef, bout, enz.) In overeenstemming met de toepasselijke instructies.

Uit deze paragraaf van de regels volgt dat het onmogelijk is om draden met twist te verbinden, het bestaat gewoon niet in de aangegeven paragraaf. Als de brandweerinspecteur de bedrading accepteert, accepteert hij eenvoudigweg de bedrading van de twist-methode niet en moet deze opnieuw worden uitgevoerd. Verdraaien is alleen toegestaan ​​als tijdelijke verbinding voor het lassen, wat in het volgende artikel wordt besproken.

Verbinding van draden met klemmen

Volgens het gespecificeerde item van de PUE bestaan ​​er momenteel verbindingsdraden klemmenblokkendie moet worden gebruikt. De meest voorkomende zijn drie soorten klemmenblokken. Dit zijn zelfborgende, schroef- en verbindingsisolatieklemmen. Figuur 1 toont een zelfklemmend klemmenblok.

Figuur 1. Zelfblokkerend klemmenblok

Zelfblokkerende klemmenblokken ontworpen om draden met een doorsnede van maximaal 2,5 mm2 aan te sluiten, hun bedrijfsstroom bereikt 24A, waarmee u een belasting van maximaal 5KW kunt aansluiten. Het aantal plaatsen in dergelijke aansluitblokken is van 2 tot 8, wat de installatie van bedrading als geheel aanzienlijk versnelt. Toegegeven, in vergelijking met draaien nemen ze meer ruimte in de aansluitdozen in, wat niet altijd handig is.

Het ontwerp van de schroefklemmen is weergegeven in figuur 2.

Figuur 2. Schroefklemmenblok

Dit type aansluitblok is het meest gebruikelijk en wordt daarom vaker gebruikt dan andere typen. Het belangrijkste gebied van hun toepassing is de aansluiting van draden in aansluitdozen. Als de bedrading echter wordt uitgevoerd met een aluminiumdraad, moet u dergelijke klemmenblokken niet gebruiken, omdat het bij het vastdraaien van de schroeven mogelijk is om de zachte aluminiumdraad af te knijpen en af ​​te breken.

Het derde type mechanische draadconnectoren maakt verbinding isolatieklemmen (PBM). Hun uiterlijk wordt getoond in figuur 3.

Figuur 3. PBM-klemmen

Een dergelijke klem is een plastic behuizing, waarin zich een geanodiseerde conische veer bevindt. Om de draden te verbinden, worden ze gestript tot een lengte van ongeveer 10 - 15 mm en gestapeld in een gemeenschappelijke bundel. Hierna wordt de PBM erop gewikkeld en met de klok mee gedraaid totdat deze stopt. Met hun hulp is het mogelijk om meerdere enkele draden met een totale oppervlakte van 2,5 - 20 mm2 aan te sluiten. Natuurlijk zijn de doppen in deze gevallen van verschillende grootte.

Dergelijke klemmen versnellen de installatie en vereisen vanwege de geïsoleerde behuizing geen extra isolatie. Toegegeven, de verbindingskwaliteit is iets lager dan die van schroefklemmen. Daarom moet ceteris paribus nog steeds de voorkeur geven aan het laatste.

Soldeer verbinding

Verbinding van draden door solderen en lassen is betrouwbaarder dan het gebruik van aansluitklemmen van verschillende ontwerpen. Koperdraden kunnen het beste worden gesoldeerd, en hoewel er momenteel verschillende fluxen zijn voor het solderen van aluminium, is het beter om af te zien van dergelijk solderen.

In vergelijking met lassen soldering is eenvoudiger en goedkoper: het vereist geen dure apparatuur, minder brandgevaar, de vaardigheden om soldeer van goede kwaliteit uit te voeren zullen bescheidener zijn dan bij het uitvoeren van een lasverbinding.

Als u de wendingen van tijd tot tijd soldeert, bijvoorbeeld, beslist u bedrading wijzigen in uw appartement is het heel goed mogelijk om met elkaar om te gaan conventionele soldeerbout vermogen niet minder dan 100 watt. Wanneer het solderen van de strengen bijna elke dag moet worden gedaan, met betrekking tot uw hoofd- of extra werk, is het beter om dezelfde 100-watt soldeerbout te gebruiken na het voltooien van de punt, zoals aangegeven in figuur 4.

Figuur 4. Verfijning van de soldeerboutpunt

Voor een dergelijke verfijning moet de soldeerbouttip uit het soldeerboutlichaam worden getrokken en worden afgeslepen met een vijl of het werkende wigvormige deel met een ijzerzaag worden afgesneden. Boor na deze bewerking een gat met een diameter van 6 - 7 mm tot een diepte van 30 - 40 mm in een koperen steek.

Hoewel speciale nauwkeurigheid tijdens het boren in dit geval niet vereist is, is het, als er een mogelijkheid is, beter om het uiteinde te snijden en een gat op de draaibank te boren.

Nadat de punt terug in de soldeerbout is geïnstalleerd, moet het gat van binnenuit worden vertind, op dezelfde manier als voor een eenvoudige soldeerbout. Aldus wordt een klein tinbad verkregen.

Voor het solderen wordt de isolatie natuurlijk eerst van elke draad tot een lengte van 40 ... 50 mm verwijderd en wordt elke afzonderlijke draad gestript tot een metalen glans en vervolgens met tin bedekt.

Om dit te doen, moet een kleine hoeveelheid soldeer in het gat van de soldeerstaaf worden gesmolten, voeg dan een beetje hars toe en dompel de draad in het gat onder. Als er een vloeibaar vloeimiddel is, bijvoorbeeld een oplossing van hars in alcohol, smeer dan de draad gewoon met vloeibaar vloeimiddel en dompel de draad in het gesmolten soldeer.

Draai vervolgens de vertinde draden voorzichtig, snijd de uiteinden op hetzelfde niveau en dompel ze met een tang in het soldeerbad.

In een dergelijk apparaat is het mogelijk om een ​​draaiing van 4-6 kernen met een doorsnede van maximaal 2,5 mm2 te solderen. In dit geval moet het draaien ongeveer 3-4 seconden worden vastgehouden om volledig op te warmen. Het soldeer moet in de lucht afkoelen en een schitterend contourbeeld hebben.

Bij gebruik van dennenhars als vloeimiddel hoeft het gesoldeerde gewricht niet te worden gewassen. Als andere fluxen worden gebruikt, volg dan de instructies die eraan zijn gehecht.

Het is volkomen onaanvaardbaar om het proces van het afkoelen van het soldeer met water te versnellen: dit leidt tot de vorming van microscheuren en natuurlijk tot een verslechtering van de kwaliteit van het gewricht.

Twist-isolatie kan het beste worden gedaan met krimpkousovereenkomstige diameter, opwarmen met een technische haardroger. Bij afwezigheid van een buis kunt u gewone elektrische tape gebruiken door deze in ten minste drie lagen te wikkelen.

Zie ook: Lasdraadaansluiting

Boris Aladyshkin