Bijna iedereen die geïnteresseerd was in energie hoorde over de vooruitzichten van MHD-generatoren. Maar het feit dat deze generatoren al meer dan 50 jaar de status van veelbelovend hebben, is weinig bekend. De problemen in verband met plasma-MHD-generatoren worden in het artikel beschreven.

Het verhaal met plasma- of magnetohydrodynamische (MHD) generatoren is verrassend vergelijkbaar met de situatie met thermonucleaire fusie.

Het lijkt erop dat je maar één stap hoeft te zetten of een beetje moeite moet doen, en de directe omzetting van warmte in elektrische energie wordt een vertrouwde realiteit. Maar een ander probleem duwt deze realiteit voor onbepaalde tijd. Allereerst over de terminologie. Plasmagenerators zijn een van de variëteiten van MHD-generators. En die hebben op hun beurt hun naam gekregen door het effect van het verschijnen van een elektrische stroom ...

Van de lange lijst met fantastische technische ideeën die vandaag is geïmplementeerd, blijft alleen de droom van draadloze transmissie van elektrische energie onaantastbaar. Gedetailleerde beschrijvingen van energiestralen in sciencefictionromans plagen ingenieurs met hun overduidelijke behoefte en tegelijkertijd met de praktische onmogelijkheid van implementatie. Maar de situatie verandert geleidelijk ten goede. Vanaf het begin van de ontdekking van elektriciteit was er een probleem met de overdracht ervan aan de eindverbruiker.

De ontwikkeling van industriële productie heeft geleid tot een sterke toename van de vraag naar elektriciteit. Draden en polen van elektrische transmissielijnen zijn een integraal onderdeel van landschappen geworden. Maar alleen specialisten weten hoeveel geld en moeite worden besteed aan het in goede staat houden van deze lijnen en hoeveel energie erin verloren gaat. Fossiele bronnen raken geleidelijk op ...

Het artikel bespreekt het ontwerp van de magnetron en de mechanismen voor het verwarmen van voedsel. De complete inconsistentie van geruchten over de schadelijke effecten van magnetrons op mensen en producten wordt aangetoond.

Magnetrons, of magnetrons, kwamen snel in ons dagelijks leven. De gastvrouwen waardeerden snel hun gemak - een paar tientallen seconden en verwarmde gerechten kunnen op tafel worden geserveerd. Culinaire recepten, en zelfs boeken gericht op het gebruik van een magnetron, zijn een ruilmunt geworden voor thuiskoks.

Onmiddellijk waren er geruchten over de extreme schadelijkheid van magnetrons voor voedsel en huisvrouwen. De remedie werd vrijwel onmiddellijk gevonden: 'getest' op computer- en tv-monitoren, cactussen en andere stekelige vertegenwoordigers van de huisflora migreerden naar de keukens en beschermden hun huisvrouwen tegen de schadelijke effecten van het nieuwe 'wonder' van huishoudelijke apparaten ...

Met het gebruik van windenergie is de mensheid van oudsher bekend. Zodra een onbekende uitvinder het zeil aanpaste aan een pretentieloos drijvend schip, en met zijn hulp, eeuwen later, werd de hele aarde onderzocht door nieuwsgierige navigators. Windmolens dienen, zelfs in onze tijd in veel landen, regelmatig de mens.

Maar vandaag impliceert het gebruik van wind vooral het opwekken van elektriciteit. Laten we proberen erachter te komen hoe eenvoudig, goedkoop en handig het is. Voor degenen die onmiddellijk de uitkomst willen horen, de conclusie: windenergie zal nooit goedkoper zijn dan energie die wordt ontvangen van andere bronnen: thermische, nucleaire of waterkrachtcentrales.

Daarom is het zinvol om alleen thuis windmolens aan te doen voor degenen die jeukende handen hebben om een ​​kant-en-klare generator aan te passen die ze "bij gelegenheid" hebben gekregen, of voor liefhebbers van schone energie die fanatiek willen ...

Het artikel bespreekt de redenen waarom gecontroleerde thermonucleaire fusie tot nu toe geen industriële toepassing heeft gevonden.

Toen krachtige explosies van thermonucleaire bommen de aarde in de jaren vijftig van de vorige eeuw schokten, leken er nog maar weinigen over voor het vreedzame gebruik van kernfusie-energie: een of twee decennia. Er waren redenen voor dergelijk optimisme: slechts 10 jaar verstreken vanaf het moment dat de atoombom werd gebruikt tot de oprichting van de reactor die elektriciteit opwekte.

Maar de taak om thermonucleaire fusie te beteugelen was ongewoon complex. Decennia verstreken na elkaar en toegang tot onbeperkte energiereserves werd nooit verkregen. Gedurende deze tijd vervuilde de mensheid, door fossiele bronnen te verbranden, de atmosfeer met emissies en oververhit deze met broeikasgassen. De rampen in Tsjernobyl en Fukushima-1 bracht kernenergie in diskrediet. Wat verhinderde ons zo'n veelbelovend en veilig proces te beheersen ...

Een getalenteerde Russische ingenieur en uitvinder Mikhail Osipovich Dolivo-Dobrovolsky wordt beschouwd als een van de grondleggers van de techniek voor het toepassen van wisselstromen. Zijn naam wordt geassocieerd met werk op het gebied van het creëren van de techniek van driefasige wisselstromen. Hij is de maker van een eenvoudige en betrouwbare asynchrone motor om te gebruiken. Een motor van dit ontwerp wordt vandaag gebruikt. Alle elementen van het driefasensysteem zijn gemaakt door Dolivo-Dobrovolsky.

Mikhail Osipovich werd geboren op 2 januari 1862 in het gezin van een ambtenaar. Hij werd de eerstgeborene in een groot gezin Dolivo-Dobrovolsky, die in die tijd in de stad Gatchina woonde. In 1873 verhuisde de familie Dolivo-Dobrovolsky naar Odessa, waar de jeugd en jeugd van de toekomstige getalenteerde uitvinder passeerden. Daar studeerde hij in Odessa briljant af aan de Odessa Real School. Daarna ging hij naar het Polytechnisch Instituut van Riga. Maar Mikhail Osipovich had geen tijd om het af te maken ...

De transistor kreeg niet meteen zo'n bekende naam. Aanvankelijk werd het, analoog aan de lamptechnologie, een halfgeleider-triode genoemd. De moderne naam bestaat uit twee woorden. Het eerste woord is "overdracht" (hier herinner ik me onmiddellijk "transformator") betekent een zender, een omzetter, een drager. En de tweede helft van het woord lijkt op het woord "weerstand" - een detail van elektrische circuits, waarvan de belangrijkste eigenschap elektrische weerstand is.

Het is deze weerstand die voorkomt in de wet van Ohm en vele andere formules van elektrotechniek. Daarom kan het woord "transistor" worden geïnterpreteerd als een weerstandsconvertor. Ongeveer hetzelfde als in hydraulica, wordt de verandering in vloeistofstroom geregeld door een klep. Voor een transistor verandert een dergelijke "klep" de hoeveelheid elektrische ladingen die een elektrische stroom creëren. Deze verandering is niets anders dan een verandering in de interne weerstand van een halfgeleiderapparaat ...

Een van de belangrijke uitvindingen van de XX eeuw wordt beschouwd als de uitvinding van de transistor, die kwam om elektronische buizen te vervangen.

Lange tijd waren lampen de enige actieve component van alle elektronische apparaten, hoewel ze veel tekortkomingen hadden. Allereerst is het een groot stroomverbruik, grote afmetingen, korte levensduur en lage mechanische sterkte. Deze tekortkomingen werden steeds scherper gevoeld met de verbetering en verfijning van elektronische apparatuur.

Een revolutionaire revolutie in radiotechniek vond plaats toen verouderde lampen werden vervangen door halfgeleiderversterkers - transistoren, verstoken van alle genoemde nadelen. De eerste operationele transistor werd geboren in 1947, dankzij de inspanningen van medewerkers van het Amerikaanse bedrijf Bell Telephone Laboratories.Hun namen zijn nu over de hele wereld bekend. Dit zijn wetenschappers - natuurkundigen W. Shockley, D. Bardin en W. Brighten ...