Iets betere resultaten worden verkregen met behulp van circuits met twee thyristors die in tegengestelde richting zijn verbonden - parallel: er is geen behoefte aan extra diodes en thyristors zijn gemakkelijker te bedienen. Een dergelijke schakeling is weergegeven in de figuur.

De stuurpulsen voor elke thyristor worden afzonderlijk gegenereerd door het circuit op de dynistors V3, V4 en condensatoren C1, C2. Het vermogen in de belasting wordt geregeld door een variabele weerstand R5.

Maar twee thyristors zijn ook ontoelaatbare luxe. Daarom heeft de elektronische industrie de productie van triacs beheerst, of, zoals ze anders symmetrische thyristors worden genoemd. Met de afmetingen en vorm van de behuizing is de triac vergelijkbaar met een conventionele thyristor, slechts twee thyristors 'leven' erin, verbonden op dezelfde manier als thyristors V1 en V2 zijn verbonden in de figuur. In dit geval heeft de triac slechts één stuurelektrode ...

Thyristor power controllers zijn een van de meest voorkomende amateur radio-ontwerpen, en dit is niet verwonderlijk. Iedereen die ooit de gebruikelijke 25 - 40 watt soldeerbout heeft gebruikt, is immers het vermogen om oververhit te raken zelfs zeer goed bekend. De soldeerbout begint te roken en sist, en al snel brandt de vertinde steek uit, wordt zwart. Solderen met een dergelijke soldeerbout is al volledig onmogelijk.

En hier komt de stroomregelaar te hulp, met behulp waarvan u de temperatuur voor het solderen heel nauwkeurig kunt instellen. Het moet worden geleid door het feit dat wanneer een soldeerbout een stuk hars raakt, het goed rookt, dus medium, zonder sissen en spatten, niet erg krachtig. U moet zich concentreren op het feit dat het solderen contour, glanzend is. Natuurlijk zijn moderne soldeerstations uitgerust met thermisch gestabiliseerde soldeerbouten, digitale indicatoren en instelbare verwarmingstemperaturen ...

Een van de taken die wordt uitgevoerd met behulp van fotosensoren is lichtregeling. Dergelijke schema's worden fotorelay genoemd, meestal is het een eenvoudige opname van verlichting in het donker. Voor dit doel zijn veel circuits ontwikkeld door hamradio-operators, hier zijn er een paar.

Waarschijnlijk is het eenvoudigste diagram in de figuur weergegeven. Het aantal onderdelen erin is klein, het zal niet minder werken en de efficiëntie, lees de gevoeligheid, is vrij hoog.

Dit wordt bereikt door het feit dat de transistoren VT1 en VT2 zijn verbonden volgens een samengesteld transistorcircuit, ook wel een Darlington-circuit genoemd. Met deze opname is de versterking gelijk aan het product van de versterking van de componenten van de transistoren. Bovendien biedt een dergelijk circuit een hoge ingangsimpedantie, waarmee u signaalbronnen met een hoge impedantie kunt aansluiten, zoals weergegeven in het circuit ...

Een moderne automobilist is gewapend met alle voordelen van technologische vooruitgang en de meesten van ons herinneren zich niet meer hoe ze een band moeten oppompen met een draagbare autopomp of een rubberen pleister op een autocamera kunnen aanbrengen en vulkaniseren.

We vereffenen de druk in de wielen met een compressor, we reinigen het interieur met een stofzuiger, en in plaats van een hendel gebogen door de letter "si", rijden we de krik met een schroevendraaier met een metalen haak geklemd in de cartridge. Maar alle ontelbare elektrische assistenten van de automobilist eten elektriciteit, dus we belasten onze auto in de garage en dwingen deze lang te werken aan de sigarettenaansteker, ten koste van het milieu en onze portemonnee.

Noodzaak van een garagevoeding: +12 volt, krachtig, eenvoudig, betrouwbaar, veilig en veelzijdig. +12 volt (en bij voorkeur 12 - 15 volt) - de spanning van het boordnetwerk van het voertuig en de bedrijfsspanning van de talloze accessoires ...

Aan het einde van het artikel "Een ideale operationele versterker" werd aangetoond dat bij gebruik van een operationele versterker in verschillende schakelkringen de versterking van de cascade op een enkele operationele versterker (OA) alleen afhankelijk is van de feedbackdiepte. Daarom wordt in de formules om de versterking van een bepaald circuit te bepalen, de versterking van de "kale" op-amp, om zo te zeggen, niet gebruikt. Dat is gewoon die enorme coëfficiënt die wordt gespecificeerd in mappen.

Dan is het heel gepast om de vraag te stellen: "Als het uiteindelijke resultaat (winst) niet afhangt van deze enorme" referentie "-coëfficiënt, wat is dan het verschil tussen de opamp met versterking enkele duizenden keren, en met dezelfde opamp, maar met versterking enkele honderdduizend en zelfs miljoenen? ' Het antwoord is vrij eenvoudig. In beide gevallen zal het resultaat hetzelfde zijn, de versterking van de cascade wordt bepaald door de elementen van het milieubeschermingssysteem, maar in het tweede geval ...

Als u een operationele versterker zonder negatieve feedback (OOS) gebruikt, kunnen we zeker zeggen dat we een comparator krijgen. Om te begrijpen hoe het werkt, kunt u enkele eenvoudige, maar visuele experimenten uitvoeren. Daar heb je een beetje voor nodig: de operationele versterker zelf, een voeding met een spanning van 9 ... 25V, verschillende weerstanden, een paar LED's en een voltmeter (digitale multimeter).

De eenvoudigste logische sonde is samengesteld uit LED's en weerstanden. Wanneer een positieve spanning op de sondeingang wordt aangelegd (u kunt zelfs + U leveren), licht de rode LED op en als de ingang is verbonden met een gemeenschappelijke draad, licht de groene op. Met behulp van een dergelijke sonde wordt de uitgangstoestand van de geteste operationele versterker duidelijk en begrijpelijk. Als een experimenteel "konijn" "Konijn" is geschikt voor elke, niet erg hoge kwaliteit en duur...

Om de principes van het construeren van circuits met behulp van operationele versterkers beter te begrijpen, gebruiken ze vaak het concept van een ideale operationele versterker. Wat is zijn idealiteit, zijn prachtige eigenschappen? Het zijn er niet zo veel, maar ze neigen allemaal naar nul of zelfs oneindig. Maar dit is hoe een operationele versterker zich gedraagt ​​die niet door feedback (OS) wordt gedekt en in het algemeen geen externe verbindingen heeft.

In dit artikel zullen we proberen te praten over feedback en enkele schema's voor het opnemen van operationele versterkers zonder omslachtige wiskundige formules met integralen te noemen. Maar sommige, vrij eenvoudig en begrijpelijk, op het niveau van de achtste klas van de school, die zullen helpen de algemene betekenis te begrijpen, kunnen nog steeds niet worden vermeden.

Met zo'n "ongebreidelde" versterking is het voldoende om slechts een paar microvolt op zijn ingangen (bijvoorbeeld netinterferentie) toe te passen om een ​​spanning dicht bij de uitgang te krijgen ...

Eerst een paar woorden over wat operationele versterkers (op versterkers) zijn. De naam zelf suggereert dat sommige bewerkingen met hun hulp worden uitgevoerd. Zou het een chirurgisch instrument kunnen zijn? Helemaal niet. Deze tool is ontworpen om verschillende wiskundige bewerkingen uit te voeren. Aanvankelijk werden operationele versterkers gebruikt in analoge computers (AVM's), waarin informatie werd voorgesteld door continue signalen in de vorm van stromen en spanningen.

Hoewel AVM's nu tot het verleden behoren, worden analoge signalen die worden ontvangen van verschillende sensoren (bijvoorbeeld vloeistofdruk of de rotatiehoek van het gaspedaal) nog steeds zeer veel gebruikt. En er is gewoon nergens om hieruit te komen. Meestal worden analoge signalen omgezet in digitaal met behulp van bijvoorbeeld een ADC, en hun verdere verwerking wordt digitaal uitgevoerd met behulp van microprocessors of microcontrollers ...